pälzer gedichte

Brief an den Sohn

Na, kennschte net "´s Sesel",
denk no un loss kee Ruh,
du werscht aach sicher kenne
"De Winzer un sei Bu´ ".

Gell, les aach mol "Mein(n) Brai(n)che",
"De Kerwedaag iss do!",
"Die Baurehänd", "De Abbel",
alles de Reih eno.

Dann lesscht noch "´s stille Plätzel",
"Ich schreib an Dich", "Mei Schorsch",
"Mei Vögelcher", "´s ledig Mädche",
des reizt die Pälzer Borsch.

Les aach "Zwä alte Leitcher",
"De Brezelmann" dezu
un "´s Sunnche wird dich wecke",
"Gu´ Nacht, mei(n) liewer Bu".

Jetzt fehlt noch "Oweds am Brunne",
"Mei Wiss es gemäht", wääscht, ´s Gras,
"Mei Sunndaa", "Schlofliedche", ala
un dann noch "Mei´ Dubbeglas".

Dann leeschte "Die zwää Vederane"
un "Nei is mei Heiselche" aa,
es "Danzliedel" derfscht net vergesse,
"E Dutt voll Rosine" lesscht aa.

Un wann de dann des hoscht gelese,
vielleicht fallt der noch ebbes in,
dann bischt in allem bewannert
un wääscht, wer die Dichter dann sin.