kindaaf

Grad dass mer uf die Welt is kumm
do geht 's schun luschdich los,
mer werd gleich uff de Arm genumm
un dient als Schauschdück bloß.

De Pedder kummt, de Unkel Schaa,
's Magret un die Baas
un jeder guckt eem ulkich aa
un zoppelt eem die Nas.

Sogar die Tante kummt geschwind
voll Aaschlee wie gewehnlich
un konschdadiert: ich meen des Kind
sieht eich kee bissche ähnlich.

Mer werd aach amtlich regischdriert
damit e jeder sieht
beis Maiers do is was bassiert,
die hän jetzt Zuwachs griet.

Un schbeeterhie gehts in die Kerchh,
do werd mer dann gedaaft,
doch des is garned üwerzwerch
wann alles rennt un laaft.

E Kindaafsfeschd in unsrer Palz
bekummt eem ned so leicht,
mer griet de erschde Schicker als
un werd uff Wei geeicht.

Die Gäschd die knien sich mächtich nei
Damit die Schdoppe knalle
un lossen in ehrm Hormel drei
es Kind gewöhnlich falle.

Bei so 'me Schnalzer im Galopp
un bei dem Saldoschlaa
gebts dicke Knippel an de Kopp
un Bause uff die Aa.