e hungriche maa

Gewidder, hab ich der en hungriche Maa,
jetzt kennt ich e Rumpsteak mit Zwiwwle vertraa,
so groß wie en Deckel, schee saftich un breet,
do hätt' ich wahrhaftich e mächtichi Frääd.

Dann ´s Esse is wichtich, nadierlich mit Maß,
es kennt vun re Wildsau sei, ore vum Has,
vielleicht aach e Gans un ich ess aach gern Geckel,
un e Schöppche dezu ime Winzerhofeckel.

Mer is jo net wählerisch un in de Not
do schmeckt eem, wann 's sei muss,
aach Worscht uhne Brot.
Des macht mer nix aus, bloß will ich keen Brei.
Wann nore mol gess' is, geschafft is dann glei.