Freilich, freilich, saat de Michel, Gras gäbt Millich, ei gewiss, un dann nemmt'r Sack un Sichel un geht grase uff die Wiss.
Jed klee Pläckel werd geschore wu de Vetter Michel wääß, un kee Hälmche geht verlore for sei liewi guri Gäs.